Prapremiera ŚPIEWU MORZA | 13 kwietnia

Pamiętacie selkie – mityczne postaci, które potrafią żyć w dwóch rzeczywistościach: wody i lądu? Pisarka Roksana Jędrzejewska-Wróbel i reżyserka Ewa Piotrowska zainspirowały się tymi postaciami z mitologii krajów nadmorskich. Opowieść o rodzeństwie, które odkrywa swoje talenty i różnorodność, pierwszy raz będzie można zobaczyć na naszej scenie 13 kwietnia o 17.00.

Scenariusz do spektaklu powstał na nasze zamówienie i osadza tematy związane z mitem o selkie we współczesnej rzeczywistości i rodzinie. Albert i Edwina są rodzeństwem – Albert jest selkie i potrafi świetnie pływać, a Edwina próbuje dorównać bratu, choć za bardzo nie ma talentu do pływania.

– Edwina jest młodszą siostrą wychowaną w cieniu wspaniałego brata. Albert nie tylko jest selkie, czyli „niezwykły od urodzenia”, ale jego życie to pasmo nieustających sukcesów. Potwierdzają to „twarde dowody sukcesu”, czyli medale i puchary, którymi obwieszony jest ich pokój. Każdemu trudno byłoby to udźwignąć, a co dopiero 8-letniej dziewczynce. Bardzo kocha i podziwia brata, marzy o tym, by być taka jak on. Można to nazwać zazdrością, ale to bardziej skomplikowane. Przyczyną zazdrości jest zawsze poczucie jakiegoś braku, tęsknota za czymś, czego nie mamy. W spektaklu symbolizuje to tytułowy śpiew morza, który jest źródłem mocy dla Alberta, a którego Edwina nie słyszy. Więc ona nie marzy o medalach, ona chce uzyskać dostęp do czegoś, od czego jest odcięta. Sądzi, że kiedy zanurkuje i usłyszy ten śpiew, to połączy się ze swoim źródłem. Ale to tak nie działa. Każdy ma swoje źródło, nie można podłączyć się do cudzego, Edwina musi znaleźć swoje, inaczej uschnie z tęsknoty. I o tym jest ta historia – opowiada autorka scenariusza Roksana Jędrzejewska-Wróbel.

– Spektakl jest bardzo osadzony w naszym regionie – pojawiają się zwierzęta, które można spotkać przy ujściu Wisły: wydra, łoś i foka, historię komentują mewy. Roksana Jędrzejewska-Wróbel to pisarka mocno związana z Gdańskiem, cieszę się, że pisze dla Miniatury, a do stworzenia muzyki udało się namówić Marcina Dymitera, liczymy na to, że odda klimat bałtyckiego wybrzeża w swojej ścieżce dźwiękowej – dodaje dyrektor Michał Derlatka.

Do wyreżyserowania spektaklu została zaproszona Ewa Piotrowska, reżyserka z dużym dorobkiem i wieloma nagrodami, która od wielu lat jest dyrektorką Teatru Baj w Warszawie. Scenografię projektuje Magdalena Mucha, scenografka znana w Gdańsku m.in. ze znakomitej scenografii do „Pięknej Zośki” w reż. Marcina Wierzchowskiego w Teatrze Wybrzeże. Marcin Dymiter jest trójmiejskim muzykiem, producentem muzycznym i kompozytorem, specjalistą od field recordingu. 

Premiera spektaklu odbędzie się 13 kwietnia o 17.00, a kolejne pokazy od 14 do 28 kwietnia.

O artystkach i artystach

Roksana Jędrzejewska-Wróbel

Pisarka, scenarzystka, autorka sztuk teatralnych, słuchowisk, tekstów do podręczników. Z wykształcenia doktor literaturoznawstwa. Laureatka Nagrody Literackiej im. Kornela Makuszyńskiego, Nagrody Żółtej Ciżemki, konkursu Literacka Podróż Hestii, a także – aż trzykrotnie! – konkursu Empiku na Najlepszą Książkę Dziecięcą „Przecinek i Kropka” (2009, 2017, 2019). Jej książki wpisane są na Złotą Listę Fundacji ABCXXI „Cała Polska czyta dzieciom”, Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej oraz międzynarodową Listę Białych Kruków (The White Ravens). Za zasługi dla kultury odznaczona medalem „Gloria Artis”. Laureatka Pegazika – nagrody Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek.

Ewa Piotrowska

Jedna z najbardziej rozpoznawalnych i wyrazistych reżyserek teatru dla dzieci i młodzieży Polsce. Ma w swoim dorobku reżyserskim ponad czterdzieści przedstawień, z których wiele zdobyło prestiżowe nagrody na festiwalach i w konkursach teatralnych. Reżyseruje i tworzy zarówno w Polsce, jak i za granicą. Od 2009 roku dyrektorka Teatru Baj w Warszawie. Jest członkinią Polskiego oddziału ASSITEJ, członkinią Stowarzyszenia Dyrektorów Teatrów i Polskiego Ośrodka Lalkarskiego POLUNIMA, którego od czerwca 2023 roku jest Prezydentką. W 2010 roku została uhonorowana Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” a w 2015 roku na wniosek dzieci międzynarodowa kapituła przyznała jej Order Uśmiechu. W 2016 roku otrzymała Nagrodę „Henryk” przyznawaną przez ZASP za wybitne osiągnięcia w dziedzinie teatru lalek. W 2021 roku została uhonorowana Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2024 roku została odznaczona odznaczeniem państwowym Srebrny Krzyż Zasługi.

Marcin Dymiter

Muzyk, gra w projektach emiter, niski szum, PICA, PICA, ZEMITER oraz innych, efemerycznych formacjach; wcześniej związany z zespołami Ewa Braun, Mapa, Mordy, autor nagrań terenowych, instalacji dźwiękowych i słuchowisk, muzyki do filmów, wystaw i spektakli teatralnych. Prowadzi autorskie warsztaty dźwiękowe oraz działania przybliżające ideę field recordingu. Autor cyklu nagrań Field Notes. Niezależny kurator związany z festiwalami Wydźwięki/Resonances (Galeria El, Elbląg) i Control Room (Gdańsk). Wspólnie z Marcinem Barskim był pomysłodawcą i kuratorem „Polish Soundscapes”, pierwszej polskiej wystawy prezentującej zjawisko field recordingu. W 2020 roku został zaproszony do udziału w światowej wystawie sound artu „Audiosphere. Sound Experimentation 1980–2020″, która odbyła się w Madrycie, w Museo Reina Sofia. Autor esejów i książek o nagraniach terenowych, m.in. „Notatki z terenu”, „Maszyny do ciszy”. W roku 2022 nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii esej za książkę „Notatki z terenu” (Wydawnictwo Części Proste, Gdańsk 2021). Producent muzyczny. Słuchacz i uczestnik warsztatów muzycznych i warsztatów improwizacji w kraju i za granicą, między innymi prowadzonych przez Le Quan Ninha, Andrew Sharpleya, Johna Butchera, Robina Minarda i Wolfganga Fuchsa. Stypendysta Uniwersytetu Sztuki w Berlinie, finalista konkursu Netmage International Multimedia Festival w Bolonii. Stypendysta Marszałka Województwa Pomorskiego oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011), Fundacji Wyszehradzkiej (2012, 2023). Członek Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej.

Magdalena Mucha

Scenografka, kostiumografka i antropolożka. Ukończyła Etnologię na Uniwersytecie Łódzkim, studiowała także Projektowanie Ubioru i Architekturę Wnętrz. Laureatka 7. Festiwalu Scenografii i Kostiumów Scena w Budowie w Lublinie za scenografię do spektaklu „Alte Hajm. Stary dom” w reż. Marcina Wierzchowskiego. Laureatka Stypendium dla Osób Zajmujących się Twórczością Artystyczną i Upowszechnianiem Kultury w Sopocie 2021 i 2022. Jurorka w Konkursie o Nagrodę Scenograficzną im. J. Moskala 2019 Muzeum Śląskiego. Asystentka Agaty Dudy-Gracz przy spektaklach: „Ja jestem Hamlet” (Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu) i „Ustawienia ze świętymi, czyli rozmowy obrazów” (Akademia Teatralna w Warszawie, spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Aktorskiego, specjalności Aktorstwo). Autorka scenografii i kostiumów m.in. do spektakli w reżyserii Marcina Wierzchowskiego: „Piękna Zośka” (Teatr Wybrzeże w Gdańsku), „Alte Hajm. Stary dom” (Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu), „Zanurzenie” (Teatr Śląski w Katowicach),  „Niekończąca się historia” (Opolski Teatr Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki); kostiumów do spektaklu w reż. Zdenki Pszczołowskiej  „Woyzeck”  (Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu); scenografii i kostiumów do spektaklu „Widzę nic” Pawła Palcata & Filipa Zawady (Wrocławski Teatr Współczesny/Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy). Autorka projektów dokumentalnych „Sporadyczni artyści” o osobach w spektrum autyzmu oraz „Kobieta. Miasto. Sztuka” o kobietach artystkach.