Podczas wędrówki mała bohaterka spotyka kolejnych bogów i czasem dość dotkliwie przekonuje się, że nie są ideałami i mają bardzo ludzkie przywary. Jak przełamać lęk dziecięcej widowni, wynikający z gróźb Zeusa rzucającego piorunami czy działań podstępnego Posejdona, który zamyka Helenkę w koniu trojańskim? Oczywiście - żartem.

I właśnie te elementy, często obecne w spektaklach Miniatury, są mocną stroną “Mitów greckich” Mana - poczucie humoru i współczesne wątki w opowieści. Trzecim - jest muzyka, łatwo wpadające w ucho piosenki, których nie szczędzą nam jej autorzy: Maja Miro-Wiśniewska, Ignacy Jan Wiśniewski i Tomasz Man.

Kolejnym atutem tego dzieła jest gra aktorska - na scenie kipi energią i charyzmą Magdalena Żulińska w roli Helenki, a partneruje jej, niewiele oddając pola, nie zawsze sympatyczny Posejdon - w tej roli Marcin Marzec. Jacek Gierczak, Wioleta Karpowicz, Wojciech Stachura i Aleksandra Miska tworzą chór jak z greckiej tragedii, tradycyjnie komentujący i podpowiadający rozwiązania bohaterom. Wcielają się też bardzo udatnie w postaci bogów tworząc choć niewielkie to zabawne i warte zapamiętania kreacje. Zwraca też uwagę ciekawa scenografia Anetty Piekarskiej-Man, która zaproponowała nieprzeładowaną, ale czytelną symbolikę - stroje chóru imitują kolumny, pojawiają się też lalki planszetowe, które animują aktorzy w roli bogów.

To spektakl mądry, zabawny, interesujący plastycznie. Bawią się dzieci, uśmiechają dorośli.